Schiedam - Ouderen in Schiedam zien vaak door de bomen het bos niet meer: er is veel aanbod als het gaat om voorzieningen en activiteiten voor ouderen, maar dan moet je als inwoner, vrijwilliger, mantelzorger en professionele hulp- en zorgverlener wel op het spoor zien te komen van wat er is en kan.

Een en ander staat in het rapport “Ouder worden in Schiedam” van de Rekenkamercommissie Schiedam-Vlaardingen. Het rapport doet verslag van het onderzoek naar de leefwereld van oudere inwoners in Schiedam.

Voor veel ouderen is het lastig dat er geen plek is waar het aanbod overzichtelijk bij elkaar komt. Het is ook niet vanzelfsprekend dat instanties en initiatieven ouderen de weg wijzen en hen stimuleren om van een bepaalde activiteit of voorziening gebruik te maken. Kwetsbare ouderen en mensen op leeftijd die het lastig vinden om hulp aan anderen te vragen en/of te accepteren, kunnen niet uit zichzelf de weg vinden.

Instanties en initiatieven zijn over het algemeen wel bekend met het aanbod dat zijzelf kunnen bieden, maar weten niet of nauwelijks wat de mogelijkheden zijn van andere organisaties en particuliere initiatiefnemers.

'Een groep kwetsbare ouderen woont thuis, terwijl dat eigenlijk niet meer kan; het is onduidelijk wie hun belangen behartigt. Wel kan een groot deel van de oudere inwoners in Schiedam zichzelf goed redden. Deze groep is vitaal, (redelijk) gezond, heeft een netwerk, is soms actief als vrijwilliger en kan – eventueel met af en toe wat hulp – naar omstandigheden goed voor zichzelf zorgen. Maar er is ook een categorie ouderen die thuis blijft wonen als dat eigenlijk niet meer gaat.'

'Het langer-thuis-wonen-beleid heeft geleid tot de sluiting van veel verzorgingshuizen, zonder dat er voldoende voorzieningen voor in de plaats zijn gekomen. Om in aanmerking te komen voor een plek in een verpleeghuis moet er sprake zijn van hele intensieve zorgbehoefte. Het verpleeghuis is ook wel aangeduid als ‘het hospice voor het laatste jaar’. Ouderen die nog ‘te goed’ zijn om geïndiceerd te worden voor intramurale zorg, wonen thuis met zorg. Op het grensvlak van wat verantwoord is, doen zich (zeer) schrijnende gevallen voor. Ook omdat sommige ouderen geen zorg of ondersteuning willen of nodig vinden. Ze willen niet verhuizen, zijn bang dat hen de regie over hun leven wordt ontnomen' staat in het rapport.

'Het wijkondersteuningsteam lijkt een logische plek waar signalen binnenkomen over kwetsbare ouderen in isolement; een plek van waaruit kan worden gehandeld. Maar of dat zo is, is nu niet duidelijk'  

De commissie komt met verschillende aanbevelingen, onder andere::

• Blijf ruimte geven aan ontmoetingsplekken en activiteiten die aansluiten bij het dagelijks leven van een diverse groep ouderen, stimuleer om er gebruik van te maken en neem drempels en barrières weg.
• Versterk de communicatie over wat er is en kan, zodat mensen weten waar ze aan toe zijn.
• Rust de wijkondersteuningsteams zo toe dat zij echt de herkenbare spil in de omgeving kunnen zijn en verbindingen kunnen leggen.
• Stuur op netwerkend werken waardoor mensen en initiatieven in buurten en wijken zijn verbonden.
• Bevorder het actief op zoek gaan naar kwetsbare ouderen en hun naasten om met hen te bespreken wat nodig is.
• Zie erop toe dat kwetsbare ouderen die thuis wonen met zorg een vast aanspreekpunt hebben die het totaal overziet.
• Investeer in nieuwe woonvormen
• Moedig jonge ouderen aan om vooruit te kijken en bevorder initiatieven die aansluiten bij de nieuwe generatie ouderen.

Het rapport wordt op 18 juni besproken op het Stadserf en op 9 juli in de gemeenteraad